Faroe Adaları'nda aranan eşler

Athaya Slaetalid ilk kez Tayland'dan kışın altı ay süren Faroe Adaları'na taşındığında bütün gün ısıtıcının yanına oturacaktı:
"İnsanlar dışarıya güneş parlıyordu, çünkü dışarı çıkmam gerektiğini söylediler ancak dedim ki: 'Hayır, beni yalnız bırakın, ben çok soğukum.'" Dedi.
Altı yıl önce buraya taşınmak Athaya için zordu, diye itiraf ediyor. Kocası Jan ile Tayland'da faaliyete geçen Faroalı bir arkadaşıyla birlikte çalışırken tanışmıştı.
Jan, karısını bu çok farklı kültüre getirmenin, havanın ve peyzajın zor olduğunu önceden biliyordu.

"Endişelerim vardı, çünkü terk ettiği her şey ve geldiği her şey karşıtlardı" diye itiraf ediyor. "Fakat Athaya'yı bilerek baş edebileceğini biliyordum."
Faroe'da yaşayan Tayland ve Filipinler'den 300'den fazla kadın var. Pek gibi gelmiyor, ancak sadece 50.000 kişilik bir nüfusta şu anda Norveç ile İzlanda arasında bulunan bu 18 adadaki en büyük etnik azınlığı oluşturuyorlar.
Son yıllarda Faroe'da nüfus azalıyor, gençler çoğu kez eğitim arayışı içindeyken geri dönmüyorlar. Kadınların yurtdışına yerleşmesi daha muhtemel. Sonuç olarak, Başbakan Axel Johannesen'e göre, Faroe'da erkeklerden yaklaşık 2.000 daha az kadınla "toplumsal cinsiyet açığı" var.
Bu, sırayla, Faroalı erkeklerin romantizm için adaların ötesine bakmasına neden oldu. Asyalı kadınların çoğu olmasa da, hepsi kocalarıyla çevrimiçi görüştü, bazıları ticari buluşma web siteleri aracılığıyla. Diğerleri sosyal medya ağları veya mevcut Asya-Faroe çiftleri aracılığıyla bağlantı kurdu.
Yeni gelenler için kültür şoku dramatik olabilir.
Resmi olarak Danimarka Krallığı'nın bir parçası olan Faroes, kendi dilini (Old Norse'den türetilmiştir) ve çok özel bir kültüre sahiptir - özellikle de yiyecek söz konusu olduğunda. Fermente koyun, kurutulmuş morina ve zaman zaman balina eti ve balya yemi, buradaki güçlü tatlara tipiktir; geleneksel şifalı otların ve Asya yemeklerinin baharatlarının hiçbiri yoktur.

Ve, hiç komşu İzlanda kadar soğuk olmamasına rağmen, ıslak, soğuk iklimi birçok insan için bir meydan okuma. İyi bir yaz gününde sıcaklık 16 ° C'ye ulaşır.
Athaya, hazır gülümseme ile şu anda Fransa'nın başkenti Torshavn'daki restoran işletmelerinde çalışan kendinden emin bir kadındır. O ve Jan çarpıcı dağlarla çevrili bir fiyordun kıyısında rahat bir kır evi paylaşıyorlar. Ancak, önce takas eden ülkelerin başında ne kadar zor olduğunu düpedüz dile getiriyor.
"Oğlum Yakup bebekken, evde bütün gün hiç kimseyle görüşemiyordum" diyor.

"Diğer köylüler yaşlı insanlardı ve çoğunlukla İngilizce bilmiyorlardı, çağımızda olan insanlar dışarıda oturuyordu ve Jacob'la oynamak için çocuğu yoktu" "Gerçekten yalnızdım" dedi. Ben depresyondaydım derim ama iki ya da üç yıldır bunun böyle olacağını biliyordum. "
Sonra, Jacob anaokuluna başladığında, catering'de çalışmaya başladı ve diğer Taylandlı kadınlarla tanıştı.
"Bana önemli bir şey verdi, çünkü bana bir ağ verdi ve eve yine bir tat daha kattı."
Krongrak Jokladal önce Tayland'dan geldiğinde kendisini izole hissetti. Kocası Trondur denizcidir ve her defasında birkaç ay evden uzakta çalışır.

Torshavn'ın merkezinde kendi Tay masaj salonunu açtı. "Bir bebekle düzenli olarak çalışamazsın ve kayınpederim çocuk bakıcılığına yardım ederse de, işi kendim yürütmek saatlerimi seçebileceğim anlamına gelir" diyor.
Krongrak'ın Tayland yerel yönetimindeki bir muhasebecilik bölüm başkanı olarak daha önce yaptığı işten çok üzüyor.
Ancak kendi işini kurması olağandışı bir şey. Faroe'da çok eğitimli Asya'da yaşayan kadınlar için bile, dil engeli alt düzey işler almak zorunda oldukları anlamına geliyor.
Başbakan Axel Johannesen, yeni gelenlere bunun üstesinden gelmeye yardım etmenin hükümetin ciddiye aldığı bir şey olduğunu söylüyor.
"Girmiş olan Asya kadınları işgücü piyasasında çok faal" ve diyor. "Önceliklerimizden biri, Faroe dili öğrenmelerine yardımcı olmaktır ve ücretsiz dil sınıfları sunan hükümet programları bulunmaktadır."

Kristjan Arnason, 2002'de Faroe'ya gelen Taylandlı eşi Bunlom'un bu dili öğrenmeye başlamıştı.
"İş yerinde uzun bir günün ardından, İngilizce-Fasca sözlüklerini okumak için otururdu" diyor. "Olağanüstü görevlendirildi."
Bunlom, "Şanslıydım" dedi. "Kristjan'a, buraya taşındıysam bana bir iş bulması gerektiğini söyledim, o da yaptı ve ben bir otelde bir Faero halkıyla çalışıyordum, o yüzden onlarla nasıl konuşacağımı öğrenmek zorunda kaldım."
Göçün Avrupa'nın pek çok yerinde böylesine hassas bir konu haline geldiği bir çağda, Faeroas toplumu yabancı gelenekleri dikkate değer şekilde kabulleniyormuş gibi görünüyor.

Danimarka parlamentosunda oturan yerel siyasetçi Magni Arge, "Bence şimdiye kadar gördüğümüz göçmenlerin çoğunlukla kadınlar" diyor ve ekliyor: "Geliyorlar ve çalışıyorlar ve toplumsal sorunlara neden oluyorlar.
"Ancak, diğer kültürlerden İngiltere, İsveç ve Avrupa'nın diğer bölgelerinde, hatta Danimarka gibi ülkelere insanlar geldiğinde problemler yaşadık, bu yüzden biz hükümet düzeyinde sık sık çalışmamız gerekiyor. Insanları izole etmek ve bir tür alt kültür geliştirmeye çalışmak. "
Fakat Antonette Egholm, aslında Filipinler'dendi, göçmen olmayan bir düşünceye rastlamadı. Torshavn'da yeni bir eve taşındıklarında onunla ve kocasıyla tanıştım.
"Buradaki insanlar dostça davranıyor," diye açıklıyor ve yabancı olduğuma karşı hiç olumsuz tepkiler yaşamamıştım. Metro Manila'da yaşıyordum ve orada trafik, kirlilik ve suç hakkında endişe duyduk. Burada evin kilitlenmesi konusunda endişelenmene gerek yok ve sağlık ve eğitim gibi şeyler ücretsiz. Evde ödemek zorundayız. Ve burada birinin evinde kendiliğinden çağrı yapabilirsin, resmi değil. Benim için Filipinler'e böyle geliyor "
Keza kocası Regin, artan çeşitliliğin, korkmadan hoş karşılanacak bir şey olduğuna inanıyor.
"Buraya yeni kan lazım," dedi ve ekliyor: "Şimdi karışık ebeveyni çok fazla çocuk görmekten hoşlanıyoruz Gen havuzumuz çok kısıtlıdır ve ailelerin olabileceği yabancıları hoş karşılamamız iyi bir şey olmalıdır."
O, zaman zaman bir erkek arkadaşı tarafından şaka yaparak, bir eş sipariş etmek için bilgisayarına "girmek" isteyip istemediğini sorguladığını belirtti. Ancak Antonette, ilişkisinin bir sonucu olarak ciddi bir önyargı ile karşılaştığını reddetti.
Athaya Slaetalid, Taylandlı bazı arkadaşlarının neden küçük mezrasını bırakmadığını ve Faroe Adalılarının yaklaşık% 40'ının yaşadığı başkente gittiklerini sordu. Jacob'un orada daha fazla arkadaşının olacağını söylediler.
"Hayır, bunu yapmak zorunda değilim," diyor. "Burada mutluyum, sadece hayatta kalmak değil, ailem için hayat kurmaktan mutluyum.
"Bakın," diyor, fıdona bakan bahçeye adım attığımızda. "Yakup plajın yanında oynuyor, koyunlarla örtülü tepelerle çevrilidir ve doğaya maruz kalmıştır ve büyükanne ve büyükbabaları yoldayken yaşıyorlar Hiçbir kirlilik ve suç yoktur Bu günlerde hiç kimse bu kadar çok çocuk sahibi değildir. Yeryüzündeki son cennet. "
Tim Ecott, Su Çalıyor Nötr Yüzdürmenin Yazarı: Sıvı Dünyada Maceralar ve Vanilya: Tatlı Maddeyi Arıyor.