'Günü ele geçirmek' gerçekten ne demektir?

Dalmaçya Boğazı "kayalık uçurumları, yuvarlanan denizler, göz kamaştırıcı gökyüzü" ne bakan 1968 yılındaki yatın demiryoluna yaslanmış olan yazar ve ekipten Jerry Mander, bir baştanışa geçti. Veya belki de birinin tersi. 1977'de yayınlanan Televizyonun Ortadan Kaldırılması için Gereken iddialara ilişkin dört yazısında "Bana aralarında bir filmin bulunduğunu belirtti. "Muhteşem manzarası görebiliyordum. Muhteşem olduklarını biliyordum. Ancak deneyim gözlerimin üzerinde durdu. İçimde buna izin veremedim. Hiçbir şey hissetmiyorum. Benim yanliş bir şey geçti. "

Mander, "gökyüzünün veya çimenlerin sadece manzaraları bende fiziksel zevk dalgaları gönderdiği zamanlar" çocukluk anlarını anımsattı - güverte üzerinde "Ben ölü hissettim" yazdı. "Doğa hayatımdan yoksun olarak benimle ilgisiz hale geldi. Sadece maruz kalma ve uygulama eksikliği yüzünden, hissetmek, uyumak veya bakım yapmak için gereken yeteneği kaybettim. Hayat şimdi çok hızlı hareket etti. "

Yaklaşık 50 yıl önceydi. Sosyal felsefeci Roman Krznaric'e göre, hayatın hızı bu yana hızlanıyor - ve Mander'ın anlattığı şey gittikçe yaygınlaşıyor. BBC Kültür'e göre, "İnsanlar okumanın icadından beri hep arabuluculuk deneyimi yaşadılar - fakat şimdi TV gibi şeyler bizi doğrudan yaşantı deneyiminden uzaklaştırdı ve neye benzediğini neredeyse unuttık" diye belirtiyor BBC Kültür. Bir çözümü var. " Hepimizde olan bu carpe diem içgüdüsü denemek için hayati önem taşımaktadır ."

Krznaric, Ölü Ozanlar Derneği (resimdeki) gibi filmler "bize karşı karşıya gelmek istemeyen, ölüm hakkında düşünme yolları veriyor" diyor. "Bir çeşit filtre var" (Kredi: Alamy)

İlk 2000 yıl önce Roma şairi Horace tarafından icat edilen Carpe Diem adlı bir kitap yazan Krznaric, "Batı tarihinde en eski felsefi sloganlardan biri" olan carpe diem - ya da 'gün ele geçirdi -' dedi : Günün Ele Geçirilmesi Sanatını Kaybetme . Fakat tutunmak kaygan bir fikirdir. Araştırması sırasında Metallica ve Green Day'ın şarkılarına ilham kaynağı olan popüler kültürde büyük bir rezonansa sahip bir konsept ve Dead Poets Society gibi filmler için bir dizi tanım buldu. "Fırsatları ele geçirmekten, kendiliğindenliğe, hedonizme, şu andaki olmak için düşünmek için farklı yollar var; Aynı zamanda kolpe diem'in kolektif bir siyasi biçimi "diyor. "Ölüm karşısında ajans yaptırmanın farklı yolları var,

Tüketici kültürünün günün ele geçirilmesini sağladı - Roma Krznaric

Carpe diem , reklamcılık sloganı ve hashtag diliyle "Sadece yap" ya da "Yolo" (yalnızca bir kez yaşarsın) tarafından sabote edilirken , ya da belki de onun kültürdeki prevalansı yüzünden sabote edilir. Krznaric, bunun gerçek anlamının kavramını kaldırmasına yardımcı olduğunu savunuyor. Carpe diem'in kaçırılması, yüzyılın varoluşçu suçu ve bunu fark etmediğimiz bir suçtur "diye yazıyor.

BBC Kültürü, "Tüketici kültürünün günün ele geçirilmesini sağladı" dedi. "Bunun yerine, bunun yerine onu satın alacağımız fikri: Alışveriş, yalnızca televizyonda dövülerek Batı dünyasında en popüler ikinci boş zaman etkinliğidir. Günü ele geçirmek yerine, gerçekten kredi kartını ele geçiriyoruz "dedi.

Krpejaric, Carpe diem'in aşırı programlı yaşam kültürümüz tarafından kaçırıldığını savunuyor. "'Sadece yapın' 'sadece planlayın' olur - insanlar haftalık elektronik hafta takvimini ödemeden haftalarca elektronik takvimlerini dolduruyor. Kültürel tarih açısından, çoğu insan, kendine özgülüğünün, son bir buçuk bin yılda onlardan çalındığını bilmiyor. "

Krznaric, fabrika saati zamanla ilgili görüşümüzü değiştirdi: "dijital aşırı yük gibi şeylerden dolayı kendiliğindenlik kaybettiğimizi düşünsek de, daha derin faktörler var" (Kredi: Alamy)

İnsanlar Ortaçağ'da daha doğal yaşıyordu - "kısmen tabii ki ölüm çok daha yakın" diyor. Fakat zaman boşa harcamanın bir günah olduğu fikri, "Avrupa'da bir don gibi çöktüğü Reformasyon nedeniyle kilisenin karnaval ve yaz fuarlarını yasaklamaya başladığı ve halka açık dansları ve oyunları yasaklayan yeni kanunların bulunduğu derin derinleşti. Krznaric, daha sonra büyük silahı olan fabrika saatiyle Sanayi Devrimi'ne geldi "dedi.

"Sanayi Devriminin bir parçası olarak günümüzde üretken olmamız ve yapılacak işler listelerimize devam edebilmemiz için geliştirilen dil var" diyor. " Carpe diem'in bu yönünü geri kazanmak için önümüzde epey mücadele veriyoruz ."

Doğu sözü

Bunu yapmak için bir yol, Krznaric "hedonizmin uzun süredir insan kültürünün, kişisel ifade ve tutkulu yaşamın merkezi olduğunu takdir etmek ve modern yaşantıda bunun için bir yer bulmamız gerektiğini takdir etmek" diyor. Fakat zevk peşinde "Greko-Romen ahlak idealleri ve kafatasında yavaş yavaş sızdırılmış saç gömlekli Hıristiyan öğretilerin mirası nedeniyle, şüpheyle bakılabilir. 2.000 yıldır zevk karşısında uzun bir savaş var. "

Doğu, ayyaş Viktorya Hıristiyanlığının tam tersi olan erotik şehvetlilik ve tutkulu damızlık fantezilerini uyandırdı - Roma Krznaric

Tarihin en göz kamaştırıcı dönemlerinden birinde, hedonizmi savunan alternatif bir dizi fikir popüler hayal gücünü ele geçirdi. Krznaric, Viktorya dönemi Britanya'da ortaya çıkan 'Doğu' için bir çılgınlık günün ahlaki kurallarının doğrudan bir yansıması olduğunu savunuyor. "Bu, Farsça halılar ve Japon lake mobilyaları için çok fazla bir şey değildi" diye yazdı. "Orient aynı zamanda erotik şehvetlilik ve tutkulu carpe diem fantezilerini uyandırdı, bu da ayüpteki Viktorya Hıristiyanlığının tam tersiydi."

'Yaşarken sizinki gibi çizgilerle! - Bir zamanlar ölüp asla geri dönmeyeceksin ", Omár Khayyám'un Rubáiyát'ı hedonizmi kutladı (Kredi: Alamy)

O andaki önemli metinlerden biri, Edward FitzGerald'ın 11. Yüzyıl Fars şairi ve matematikçi Omár Khayyám tarafından Omár Khayyám'un Rubáiyát'ı olarak adlandırılan uzun bir şiir biçiminde ayetlerin gevşek tercümesiydi . Rubáiyát'ın bir kopyası, Raportiç öncesi çemberiyle paylaştığı sanatçı Dante Gabriel Rossetti'ye geçtikten sonra, John Ruskin "Ben bugüne kadar hiç böyle bir şey okumadım" demişti. Krznaric'e göre, "Buradan, en azından Birinci Dünya Savaşı'na kadar süren bir Omár Khayyám kültüne başlandı." Bu şiir, bütün nesil tarafından ezberlendi, alıntılandı ve ibadet edildi. Om Keramit yemek kulüpleri yükseldi ve hatta Omar diş tozu ve oyun kartları satın alabilirdiniz. "

Şiir, hedonizmi kutladı ve Krznaric'e göre, "yasadışı dolu bahçelerde çatlak Arap gecelerinde duyusal kucaklar eşliğinde fincan eşlik eden Viktorya dönemi ılımlılık, ilkellik ve kendine hakim olma ideolojilerine karşı çıkan bir çığlık" idi. Serin, sarhoş edici şarap ". Rubáiyát, "insan varlığı geçici olduğu ve ölümün hayal ettiğimizden çok daha hızlı olacağı için enfes anlarını tadınının tadını çıkarmak en iyisidir" mesajını veren övünmeden sonra dinin kendisini reddettiği göründü. Yazar GK Chesterton, Rubáiyát'ın ' carpe diem din' in İncil'i olduğunu iddia ederken, Oscar Wilde bunu bir "sanatın başyapıtı" olarak nitelendirerek Shakespeare'in sonatlarını en büyük edebi sevgilerinden biri olarak yerleştirdi .

Omár Khayyám'un Rubáiyát'u 'eğer şarap sarhoş ediyorsanız tadını çıkarın! / Bir sevgilinizle oturuyorsanız, tadını çıkarın!', Bir kült hitına dönüşmek (Credit: Alamy)

Carpe diem'in sadece kaçma biçimini temsil edebileceği bir tehlike var mı - çok güzel anları tadını çıkarmak tüm sorumluluklarınızı geride bırakmak anlamına mı geliyor? Hedonizmin risklerinden biri de, "Trainspotting tarzı eroin aşırı dozları ve aşırı alkol almayı" sona erdirebilmenizdir ve bu "size veya başkalarına hiçbir şey dokunmayacaktır" diyor Kznariç. "Ancak carpe diem geleneğinde, hedonizm gibi bir şey asla aşırıya kaçmadı, duyuları yeniden keşfetmek, doğrudan deneyim yeniden keşfetmek - ister özgür sevgi ister gastronomik keşif olsun -" dedi.

Yaşam yada ölüm

Günü ele geçirmekten alıkoyan bir başka şey, kendi ölüm oranının karşılanmasının kaçınılmasıdır. Krznariç, "Ölüm inkarı kültürünün içinde yaşıyoruz, çünkü reklamcılık endüstrisi sonsuza kadar genç olduğumuzu söylüyor" diyor Krznariç. "Ancak son 200 yıldır carpe diem'in düşüncelerinin temel taşlarından biri aklınızda bir ölüm tadı yaşamak fikriydi - çünkü sonsuza kadar yaşayacağımızı düşünürsek gerçekten nasıl harekete geçeceğiz? Hiçbir şey yapmazdık. "

Felsefe sahipleri "ölüm tadaşıcıları" dediğim şeylerle dolup taşıyorlardı - günü ele geçirmek için düşündükleri düşünülen deneyler - Roma Krznaric

Albert Camus, "Ölümle terimlere gelin," diye yazdı. "Bundan sonra her şey mümkün" dedi. Krznaric, Carpe Diem Reclaimed üzerinde çalışırken bunu uygulamaya koymaya çalıştı. "Benim kabul ettiğim yeni alışkanlıklardan biri, biraz hayal kırıklığına uğratan bir sesle" ölüm pörsümü "dediğim şeydir, ancak gün boyunca yalnızca beş dakika harcayarak ölümü düşünerek hayatıma kattı."

Ortaçağ'da "insanların o zaman sahip oldukları ölenlerle olan bağlantı vardı, bugün sahip olmadığı şey" - bu Danse Macabre'ın 1485 baskısından geldi (Kredi: Alamy)

"Filozoflar" ölüm tadaşıcıları "dediğim şeylerle dolup taşıyorlardı - günü ele geçirmek için düşündükleri deneyler. Romalılara dönen klasik bir kişi her gün sanki sonuncu gibi yaşamak fikridir. Bir diğeri 'altı ay kaldı gibi yaşayın', daha uzun vadeli bir düşünce. Sonra Budist gelenekte, hayat küçük ölümlerle dolu gibi yaşa. Süreksizlik fikri: Çocuğunuz yalnızca bir kez büyümekte, onlarla vakit geçirmek için gidiyor "dedi.

Bu, bugün kendimize hatırlatmamız gereken bir şey. "Günümüzdeki kültürlerin çoğu, ortaçağ ve Rönesans toplumlarında, kilise duvarları dans iskeletlerinin freskleriyle kaplandığında ve insanların kafataslarını kafeslerinde tuttuğu ölümle meşguliyetini kaybetti - memento mori , Latince için 'hatırlarsanız Ölüm "gerektiğini hatırlatarak, ölümün onları her an alabileceğini hatırlattı.

Krznariç, "Ölüm hakkında bizimkinden çok daha iyi davranıyoruz" diyor, "yine de tabu konusu oldukça hoş" (Kredi: Alamy)

2007'deki The Bucket List filmi, 'Öldürmeden önce yapmanız gereken şeyler' endüstrisine yol açtı ve Krznaric fenomeni "aşırı bireysel Yolo kültürünün bir sonucu" olarak görse de, filmin arkasında gezinmekte olan ilginç bir varoluşçu soru var. Ve çılgınca çevrimiçi kültü yarattı: yaşamak için yalnızca belirli bir süre kaldığını bilseydiniz ne yapardınız? "