Mamut 5'in İstanbul'da açtığı gibi siyasi sanatlar kayboluyor

Türk sanat ortamının zorluklarının arttığı bir dönemde, yaklaşık 50 yeni Türk sanatçısının eserlerini gösteren bir sanat projesi, 26 Nisanda yarın İstanbul'da açılacak. Mamut Sanat Projesi için yaklaşık 1.000 başvurandan gelen ve Türk doğumlu Ermeni konsept sanatçısı Sarkis'in de bulunduğu jüri ile yapılan eserler, sanatçıların yüksek oranda ücret alan siyasi çalışmalardan geri çekildiklerini, küratörlerin resim ve stüdyoda daha çok yalnız çalışma yaptıklarını söylüyorlar "Belirgin bir öneme". 
 
Mamut'un beşinci baskısı, 30 Nisan'a kadar İstanbul'un KüçükÇiftlik Parkında devam ediyor. Resim ve heykelden ses ve dijital sanat ve yerleştirmeye kadar yaklaşık 400 eser sergilenecek. Mamut, Türk üniversitelerinden binlerce sanat öğrencisi için bir platform sunmayı, Ve kariyerlerini ve ticari temsillerini teşvik etmek. Etkinlik galeriler değil doğrudan sanatçılarla birlikte çalışıyor ve sanatçılar birden fazla Mamut baskısından men ediliyor.
 

Önemli katılımcılar, yeni medya sanatçısı Mert Keskin, duvar resmi ve karikatür sanatçısı Elif Nurşad ve inşaat alanlarındaki lazer görüntüleri ve fotoğraf sanatçısı ile performans sanatçılarını projelendiren ve fotoğraflayan bir kolektür. 
 
Sarkis'in yanı sıra jüri, Sotheby's'deki eski çağdaş sanatın eski başkanı Elif Bayoğlu, etkin küratör Övül Durmuşoğlu, sanat eleştirmeni Murat Alat ve etkinlik sponsoru Akkök Holding Yönetim Kurulu Başkanı Ali Raif Dinçkök'ü de içeriyor. 
 
Yönetmen Seren Kohen, "Uluslararası bir kitleyi beklemiyoruz ve çoğunlukla durumdan ötürü bu şekilde ilerlemiyoruz" diyor. Başta güvenlik kaygılarından dolayı, yabancı galerileri ya da yabancı koleksiyoncuları Türkiye'ye çekerken "büyük sorunlar" var, Ve Türkiye cumhurbaşkanlığının yetkilerinin artması üzerine acımasız bir şekilde savaşan referandum bağlamında. İstanbul Bienali bu yıl başlıyor olsa da, daha az sayıda mekân olması bekleniyor ve sansür raporları sponsorları kışkırtıcı çalışmaya karşı dikkatli kıldı. 
 
Mamut kataloğunun önsözünde, Alat, sunum ölçeğinin ülkedeki "sanatsal üretimin konularına yetişme" şansını sunduğuna dikkat çekti. 
 
"Bu sene yapılan sergiye yapılan başvurularla dikkatleri üzerine bakacak ilk şey, 1990'lı yıllarda Türkiye'de tohumlarını eken politik sanatın azalması ve sanat dünyasındaki yerini ilk başta toplayabileceği tüm ağırlıkla almasıdır 2000'ler "diye yazıyor. 
 
"Siyasi baskı arttıkça, Sanatçılar gittikçe içe dönükleşiyor ve hayatla bireysel tutumlarını aktarmayı seçiyorlar. Bu çekilme, yalnızca temalar sanat adresleri ile ilgili bir dönüşüm olarak yorumlanmayabilir; ancak sanatçıların, stüdyo dışında yürütülen yerleştirme gibi bir ortamdan, ürettikleri tabloya geçtiği bağlamın parçası olarak da okunabilir Solitaire atölyelerinde. "Ayrıca iplikler ve kumaş gibi materyallerin gittikçe artan bir kullanımı var.